એક દિવસ જંગલમાં એક સિંહ પરિવારના ગુજરાન માટે ફરી રહ્યો હતો. આજે ખાવા માટે શિકાર ના મળ્યો. એ થાક્યો હતો…એ નારાજ હતો. એ ઉંડા વિચારોમાં હતો કે “આજે શું થશે ? પત્ની બાળકો શું ખાશે?” ….એની નજર જમીન પર ન હતી , અને એ અચાનક શિકારીની જાળમાંફસા ગયો. છુટવા માટે અનેક પ્રયત્નો કર્યા પણ છુટી શક્યો નહી ….સાંજનો સમય થઈ ગયો હતો અને થોડી જ વારમાં શિકારી આવશે અને એને પિંજરામાં કેદી કરી લઈ જશે…પરિવારનું શું થશે ?…..આવાવિચારો સાથે એ ધ્રુજતો હતો. એક જંગલના રાજા તરીકે એને ખુબ જ અભિમાન હતું આજે એ લાચાર હતો !
થોડો સમય આવા વિચારોમાં વહી ગયો !…..અને, એક ઉંદર ત્યાં આવ્યો. એણે સિંહને જાળમાં જોયો.
“સિંહ રાજ, આ શું થયું ?” ઉંદરે સિંહને પુછ્યું.
“અરે, હું વિચારોમાં હતો, અનેજમીન પર જોવા વગર ચાલ્યો તેનું આ પરિણામ છે !” સિંહે જવાબ આપ્યો.
“હું તમોને મદદ કરી શકું છું ” ઉંદરે કહ્યું.
“અરે, ઓ બાળક, આ રમત નથી !…આ જાળમાંથી છુટવા મારા જેવા જોરાવર હરી ગયા તો તું કમજોર કાંઈ જ ના કરી શકે. જા, અહીથી દુર જા !” સિંહે ખિજાઈ કહ્યુંઅને હસીમાં ઉંદરના શબ્દોને ગણ્યા.
